Nasza oferta - renty dla wyrównania szkód o charakterze trwałym

Renta na zwiększone potrzeby. art. 444 §2 k.c

Po wypadku zwiększają sie potrzeby, najczęściej są one związane z opieką nad poszkodowanym czy wydatkami na leczenie. Do pokrycia wszelkich tego typu kosztów jest zobowiązany sprawca szkody, a dokładnie zakład ubezpieczeń w którym sprawca posiada polisę OC.

 

Renta z tytułu utraconego dochodu Art. 361 §1 i 2 k.c.

Aby roszczenie o rentę było zasadne musza zostać spełnione dwie przesłanki.
Po pierwsze musi zostać stwierdzone, ze poszkodowany całkowicie lub częściowo utrącił zdolność do pracy zarobkowej.

Po drugie utrata musi generować po jego stronie zmniejszenie dochodów. Sprawca szkody będzie świadczył rentę tylko do tej części utraconego dochodu, jaka jest następstwem obrażeń powypadkowych.

 

 

Renta płatna w następstwie śmierci poszkodowanego (alimentacyjna) art. 446§ 1,2,3 k.c

W momencie śmierci poszkodowanego o tego typu rentę mogą zwrócić sie do ubezpieczyciela sprawcy osoby, którym zmarły dostarczał środków do życia. Należą do nich przede wszystkim dzieci, wychowankowie zmarłego, oraz w niektórych wypadkach jego małżonek czy konkubent, a także inne bliskie osoby utrzymywane przez poszkodowanego.

Jednorazowe odszkodowanie – kapitalizacja renty art. 447

Poszkodowany ma prawo zażądać od sądu przyznania mu zamiast renty jednorazowego odszkodowania. Jest ono najczęściej stosowane w przypadku gdy poszkodowany stał się inwalidą, a jednorazowe odszkodowanie ułatwi mu wykonywanie nowego zawodu.

Renta Wyrównawcza/Uzupełniająca

Niejednokrotnie w wyniku określonego deliktu, np. wypadku drogowego spowodowanego przez sprawcę, poszkodowany zostaje pozbawiony możliwości uzyskiwania zarobków i innych korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby nie doznał uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia. Powstaje zatem pytanie czy w przypadku utraty możliwości zarobkowania na skutek wypadku poszkodowany może żądać od sprawcy deliktu (jego zakładu ubezpieczeń) wyrównania tej straty w postaci renty? Odpowiedź na to pytanie jest twierdząca. Zgodnie bowiem z treścią art. 444 § 2 k.c.: „jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty". Natomiast zgodnie § 3 wskazanego art. 444 k.c.: „jeżeli w chwili wydania wyroku szkody nie da się dokładnie ustalić, poszkodowanemu może być przyznana renta tymczasowa".

 

Roszczenie o rentę przysługuje poszkodowanemu, jeżeli:

• całkowicie lub częściowo utracił on zdolność do pracy zarobkowej;
• zmniejszyły się jego widoki powodzenia na przyszłość;
• lub jeżeli zwiększyły się jego potrzeby.

Każda z wymienionych wyżej okoliczności może stanowić samodzielną podstawę do zasądzenia renty.