Nowelizacja ustawy o zadośćuczynieniach za naruszenie więzi rodzinnej podpisana

Prezydent podpisał nowelizację Kodeksu cywilnego, która zakłada, że najbliższej rodzinie osoby trwale poszkodowanej może przysługiwać zadośćuczynienie za naruszenie więzi rodzinnej. Wcześniej problem próbowano nieskutecznie rozwiązać w orzecznictwie Sądu Najwyższego. Zadośćuczynienia za krzywdę w wypadku deliktu można żądać nie tylko od sprawcy odpowiedzialnego na zasadzie winy, ale także od ubezpieczyciela. Bezsprzecznym jest, że więzi rodzinne o trwałym charakterze między osobami bliskimi stanowią dobra osobiste w rozumieniu art. 23 k.c. a za naruszenie może należeć się zadośćuczynienie zgodnie z art. 24 § 1 k.c. Sąd stwierdził, że przy naruszeniu więzi rodzinnych do bezpośrednio poszkodowanych zalicza się nie tylko ofiara wypadku, ale też jej dzieci. Prezydent skierował do Sejmu projekt ustawy przyznającej bliskim osób, które są w stanie wegetatywnym np. na skutek wypadku komunikacyjnego czy błędu medycznego, prawo do zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w postaci zerwanej więzi rodzinnej w następstwie ciężkiego i trwałego uszkodzenia ciała. Uchwalona ustawa przewiduje dodanie w art. 446[2]: "w razie ciężkiego i trwałego uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, skutkującego niemożnością nawiązania lub kontynuowania więzi rodzinnej, sąd może przyznać najbliższym członkom rodziny poszkodowanego odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę". Przepis ten stosowany będzie z mocą wsteczną, tj. także w związku ze zdarzeniami, których skutkiem jest niemożność nawiązania lub kontynowania z poszkodowanym więzi rodzinnej, powstałymi przed dniem wejścia w życie projektowanej nowelizacji.